Arabisch leren tijdens week 2 in Marrakech
Blijf op de hoogte en volg Gabrielle
21 September 2013 | Marokko, Marrakesh
Na weer helemaal hersteld zijn van alle buikkrampen en bijkomende klachten vorige week ben ik nu weer helemaal topfit maar dat is natuurlijk ook te danken aan alle zonneschijn en het lekkere weer hier. Afgelopen week hebben we genoeg regen en bewolking gehad dus dan is die strakblauwe lucht met een warme temperatuur toch wel weer genieten. Laat ik verder maar beginnen waar ik de vorige keer gestopt bent met schrijven want zelfs nu we hier alweer twee weken zijn is nog steeds elke dag vol nieuwe of aparte of gewoon super leuke en hilarische dingen en ervaringen.
Vorige week zaterdagavond heb ik voor het eerst achterop een Marokkaans brommertje gezeten bij Khalid. We waren samen aan het werken in Azzar en na het werk moest hij nog naar Siwan dus mooi want dat is tegenover ons huis. Lekker chill op de brommer zodat ik nog weer ietsjes sneller thuis was.
Zondag heb ik ook weer stage gelopen ’s ochtends en de vertrekken van de middag voorbereid door facturen etc. te maken. ’s Middags waren er een aantal vertrekken dus ben tussendoor even snel thuis geweest. Uiteraard vertrokken de gasten niet tegelijk en zat er een paar uur tussen wat mij de gelegenheid gaf om lekker de schoolopdrachten maar eens door te nemen. Ik dacht al van huh wat is het nu stil want de vrouwen die koken en schoonmaken waren ook gewoon in de Riad. Dus ging ik maar eens een kijkje nemen op het dakterras en ja hoor, daar lagen ze met ze allen gewoon in de salon op de banken te pitten. Ja réposer un Petit peu zeggen ze dan. Kan ze geen ongelijk geven want dat is af en toe best lekker. Op het begin van de avond kwam Larbi, de nachtwaker, en hij moest nog een paar lampjes vervangen in de kamer waar die avond laat een aankomst zou zijn. Dus ik heb hem dat allemaal even piekfijn uitgelegd en gezegd dat die dat moest doen en hop daar ging die aan de gang. Bizar dat ze gewoon gelijk naar mij als stagiaire luisteren terwijl ik er zondag net een week was. Dit was overigens ook de eerste keer dat ik er ’s middags alleen voor stond dus zonder Khalid of Marijke. Heel erg leuk natuurlijk dat ik zo snel die verantwoording al krijg.
Na het werken moesten Iris en ik nog eten en we hadden zin in pizza. Die hadden we zaterdag al bij de Marjane gehaald dus alleen nog maar afbakken. Toen bleek dat de oven kapot te zijn… Wat doe je dan? Juist proberen pizza warm te maken in een koekenpan. Dit bleek niet zo’n succes want de bodem was aardig snel zwart aan het worden. We wilden de tweede pizza niet verpesten dus besloten we Khalid te bellen die in Riad Siwan was. Gelukkig mochten we de oven daar gebruiken. Hij vond het allemaal maar grappig dat we pizza wilden eten. Met Iris de toren bij Siwan nog even opgeweest om Marrakech by night te bekijken. Prachtig uitzicht natuurlijk en vanaf daar kan je ook heel goed zien waar het Jeema el Fna plein is. Dit was de eerste avond dat het te keer ging met onweer en keiharde regen waardoor ons huis blank stond. Ja je leest het goed, het huis stond blank. We hebben een mooie binnenplaats waardoor alles lekker naar binnen regent.
Maandagochtend weer naar stage en daar de gebruikelijke dingen gedaan en ook met Marijke de schoolopdrachten besproken en wat ze mij als opdracht konden geven. Tijdens mijn vrije middag heb ik dan ook helemaal niks gedaan. ’s Avonds weer naar de Riad gegaan om de gasten nog even te ontvangen. Iris was gezellig meegegaan. Met de Nederlandse gasten even gekletst toen ze aan het diner zaten. Daarna moesten Iris en ik ook nog eten en we hadden zin in patat dus zijn we, hoe slecht eigenlijk, naar de KFC gegaan. Weer eens wat anders na al die Tajines.
Maandag op dinsdagnacht heeft het opnieuw heel hard geregend waardoor weer veel van het huis nat was. Weer een ochtendje doorgebracht op stage en nog een scrub behandeling en een restaurant gebeld voor de gasten. Enig om lekker te bellen en in het Frans te telefoneren.
’s Middags thuis heb ik ongeveer de hele middag geskyped met Hilde en Antoinette. Heel gezellig en ben weer op de hoogte van wat er in Nederland gebeurd. Later nog weer even naar Azzar geweest om de mail te doen en nog een factuur te maken en toen was ik ook zo weer klaar. Lekker eten gekookt, sperziebonen met gebakken aardappeltjes en rare Strasbourg worstjes. Ik dacht dat ze net zo zouden smaken als die worsten die ze in Straatsburg ook verkopen maar helaas, deze smaakten naar plastic. Verder hadden we er een gebakken ei bijgemaakt, gewoon omdat het kan. Beetje rare combinatie maargoed. ’s Avonds ook nog even met Daddy Cool bijgepraat. Inmiddels was het weer keihard aan het regenen. Opeens wordt er aangebeld dus ik naar beneden rennen, en zeiknat regenen, staat Mustafa voor de door dat er water onder onze deur doorliep. Bleek dat het putje voor onze deur dicht te zitten waardoor het water niet weg kon en onder de deur door liep de straat op. Mustafa heeft het even goed voor ons gefixt.
Woensdag moest ik eens vroeg beginnen op stage, om 8 uur al in plaats van 9 uur dus dat was even wennen. De gasten gingen namelijk vroeg vertrekken en moesten nog afrekenen en ja dan ben ik de Sjaak en moet ik er vroeg uit. Verder nog wat dingen gedaan wat Marijke me gevraagd had. Met Cees heb ik mijn stage opdracht nog even verder besproken en daarna was het weer tijd voor een middagje vrij. Weer eens ouderwets een opwaardeerkaart gekocht in de winkel want nee opwaarderen via internet kennen ze hier niet, zelfs internetbankieren is onbekend. Lekker in de zon gelegen en series teruggekeken tijdens mijn vrije middag. Rond 5 uur weer naar de Riad, bleken de gasten al gearriveerd te zijn terwijl ze me zouden bellen als ze aankwamen want dan moest ik ook komen. Maargoed, kleinigheidje hou je toch. Dat was dus weer wachten tot de volgende aankomst. Dat wachten op aankomsten is wel wat anders vergeleken bij aankomsten bij Center Parcs of op de camping. Tijdens het wachten maar een poging gedaan om die schoolopdracht te doen. Khalid kwam gelukkig ook nog even gezellig langs dus konden we samen wachten. Voor het diner van de gasten gingen we gelukkig weg want ik was kapot en had hoofdpijn, waarschijnlijk door de zon waar ik ’s middags in had gelegen.
Donderdag was het dan eindelijk weer zover, een jour de repos, een vrije dag. Heerlijk dus. Na een poging gedaan te hebben tot uitslapen, die mislukte want was om 9 uur al wakker, ben ik uiteraard gewoon lekker in bed blijven liggen om me boek uit te lezen wat dan wel weer gelukt is. Vervolgens is een poging tot werken aan de schoolopdrachten mislukt, een poging tot in de zon liggen gelukt en een volgende poging tot werken aan de opdrachten wel gelukt. Al met al een lekker dagje. Heb nog een paar Marokkanen met wasmiddel aan de deur gehad. Moest ik al die verschillende geurtjes ruiken en ik kon dat dan met korting kopen. Ik mag dan wel een echte Nederlander zijn die van korting houd maar wasmiddel had ik dan weer niet nodig en dat regelt Naima wel. Toen Iris weer thuis was van haar stage gingen we maar eens boodschappen doen want we krijgen bezoek komend weekend dus dan moet je wel wat in huis hebben. Het plan was om de bus te nemen naar een winkelcentrum waar een mega Carrefour zat. De bus hadden we gevonden en uiteindelijk ook een plekje bemachtigd in de bus. Die bus wordt gevaarlijk volgestopt met allemaal Marokkaantjes en Iris en ik waren de enige ‘blanken’. Uiteraard moesten we staan. De schoonmaakster had verteld dat het een minuutje of 15 was naar het winkelcentrum. Blijkbaar was het geen 15 minuten want na een minuut of 5 denk ik reden we langs het winkelcentrum. De stopknop hebben we geprobeerd maar die bleek niet te werken. Hoe krijg je dan zo’n bus stil om uit te stappen? Nou niet dus… Een heel aantal minuten later moest er gelukkig een Marokkaan uit want anders waren we helemaal bij de Ourika vallei aangekomen. Hoe denk je dat die Marokkaan de bus laat stoppen? Juist, gewoon een paar keer slaan tegen de wand van de bus. Wij dus ook de bus maar uit en een taxi zoeken. Gelukkig stond er een ‘grande’ taxi aan de overkant van de weg waarin we nog meekonden. Hoppaa met z’n zevenen inclusief chauffeur in de taxi, het kan hier allemaal. Duidelijk gezegd dat we naar het winkelcentrum wilden en daar stopte die dan ook maar natuurlijk om iemand anders eruit te laten en niet ons. Hij reed alweer door terwijl wij nog in de taxi zaten. Beetje roepen van ARRÊT en STOP voordat die uiteindelijk ietsjes verderop stopte. Dit veroorzaakte natuurlijk chaos op de weg met de brommertjes etc. die er reden. Nouja boeiend wij waren eindelijk bij het winkelcentrum en zochten eerst wat te eten op, PIZZAHUT! Een heerlijke pizza pepperoni gegeten in menu vorm dus dan krijg je er gebakken aardappeltjes bij. Wat een combinatie maar het was wel erg lekker. Daarna moesten de kledingwinkels eraan geloven. Er zaten echt hele leuke winkels en in heel veel winkels zijn de prijzen stukken goedkoper dan in Nederland dus dat is heerlijk shoppen. Alleen maar een mooie blazer gekocht voor de koudere avondjes hier en voor in het koude Nederland straks weer in februari. De Carrefour hebben we daarna ook nog een flink bezoek bracht en daar hebben we onze backpacks volgeladen met voornamelijk flessen en pakken drinken want met die warmte hier drink je heel wat af en vervolgens zweet je alles eruit. Onze tassen die inmiddels bijna ontilbaar zwaar waren op de rug gedaan en een taxi gefixt naar het plein. Vanaf het plein moesten we al onze boodschappen dus nog naar huis sjouwen. Dat was iets minder grappig, blij dat we weer thuis waren. Maargoed voorlopig hoeven we geen boodschappen meer te doen en ze zullen ons hier wel voor gek verklaren dat we niet alles vers halen in de Souks maargoed we zijn en blijven toch wel Nederlanders die gewoon flink hamsteren en alles op voorraad hebben in invriezen.
Vrijdag gewoon weer om 9 uur beginnen op stage. Het was weer redelijk rustig dus gelijk laptopje maar aangezet en bezig gegaan met schooltoetsen. Was dan ook weer aardig vroeg klaar. Nog even langs Siwan om met Khalid te regelen dat hij zondag middag kon werken want dan krijgen we bezoek. Touria zou mij bellen als de gasten gearriveerd waren, werd ik al gebeld toen ik nog geen uur thuis was geweest. Dus gelijk maar weer terug naar de Riad om de gasten te verwelkomen. Marijke was er ook nog even bij. Het tweede stel gasten moest ik op gaan halen bij Club Med en moest ook een Carossa meenemen (een mannetje met een kar voor de bagage, een werkpaard dus). Gelukkig ging Fatima met me mee want vind die mannetjes met de Carossa nog een beetje raar en ken die ook niet echt. In de brandende zon liepen we over het Jeema el Fna en dat was geen pretje kan ik je vertellen. Wel leuk was het om de gasten daar op te halen en ze gelijk wat te vertellen over wat ze zagen. Ik zou nog is een tourist guide kunnen worden. In de Riad heb ik ze de Riad laten zien en met Marijke samen de gasten wat verteld over de stad. Blijkt maar weer dat ik zelf toch wat meer sightseeing moet gaan doen want kan de gasten momenteel nog weinig vertellen over de musea en paleizen hier in Marrakech. Na alle hitte van die dag was ik blij dat ik onder een redelijke koude douche kon staan en weer heerlijk opgefrist was. Iris kwam thuis met goed nieuws, Gemma vindt ons tripje naar Barcelona ook goed dus we hebben gelijk de tickets geboekt. We gaan 30 november tot 3 december 4 dagen naar Barcelona. Dit vanwege het toeristenvisum voor Marokko dat maar 3 maanden geldig is. Na deze 3 maanden moet je als Europeaan de EU weer in en we willen allebei niet naar huis dus dan gaan we lekker naar Barcelona.
De eerste woorden Arabisch zijn ook toegevoegd aan mijn talenkennis. Beetje bij beetje komen er meer woorden bij maar de uitspraak ervan is nog niet het makkelijkste. Dus of ik het echt goed zal leren spreken is een tweede vraag maar het is in ieder geval wel grappig. Gister zij ik tegen collega’s toen ze weggingen naar huis steeds bèslama en dat vonden ze maar wat grappig dat ik dat zei. Het betekend dus doei.
Nu staat er een leuk weekend voor de deur. Vanavond moet ik nog even werken maar daarna hebben we dan ook bezoek. Twee medestudenten die ook stage lopen in Marokko (Casablanca en buitenaf in Marrakech) komen langs. Hoe dit geweest is gaan jullie lezen in mijn volgende verslag.
Fijn weekend allemaal!
Bèslama!
Vorige week zaterdagavond heb ik voor het eerst achterop een Marokkaans brommertje gezeten bij Khalid. We waren samen aan het werken in Azzar en na het werk moest hij nog naar Siwan dus mooi want dat is tegenover ons huis. Lekker chill op de brommer zodat ik nog weer ietsjes sneller thuis was.
Zondag heb ik ook weer stage gelopen ’s ochtends en de vertrekken van de middag voorbereid door facturen etc. te maken. ’s Middags waren er een aantal vertrekken dus ben tussendoor even snel thuis geweest. Uiteraard vertrokken de gasten niet tegelijk en zat er een paar uur tussen wat mij de gelegenheid gaf om lekker de schoolopdrachten maar eens door te nemen. Ik dacht al van huh wat is het nu stil want de vrouwen die koken en schoonmaken waren ook gewoon in de Riad. Dus ging ik maar eens een kijkje nemen op het dakterras en ja hoor, daar lagen ze met ze allen gewoon in de salon op de banken te pitten. Ja réposer un Petit peu zeggen ze dan. Kan ze geen ongelijk geven want dat is af en toe best lekker. Op het begin van de avond kwam Larbi, de nachtwaker, en hij moest nog een paar lampjes vervangen in de kamer waar die avond laat een aankomst zou zijn. Dus ik heb hem dat allemaal even piekfijn uitgelegd en gezegd dat die dat moest doen en hop daar ging die aan de gang. Bizar dat ze gewoon gelijk naar mij als stagiaire luisteren terwijl ik er zondag net een week was. Dit was overigens ook de eerste keer dat ik er ’s middags alleen voor stond dus zonder Khalid of Marijke. Heel erg leuk natuurlijk dat ik zo snel die verantwoording al krijg.
Na het werken moesten Iris en ik nog eten en we hadden zin in pizza. Die hadden we zaterdag al bij de Marjane gehaald dus alleen nog maar afbakken. Toen bleek dat de oven kapot te zijn… Wat doe je dan? Juist proberen pizza warm te maken in een koekenpan. Dit bleek niet zo’n succes want de bodem was aardig snel zwart aan het worden. We wilden de tweede pizza niet verpesten dus besloten we Khalid te bellen die in Riad Siwan was. Gelukkig mochten we de oven daar gebruiken. Hij vond het allemaal maar grappig dat we pizza wilden eten. Met Iris de toren bij Siwan nog even opgeweest om Marrakech by night te bekijken. Prachtig uitzicht natuurlijk en vanaf daar kan je ook heel goed zien waar het Jeema el Fna plein is. Dit was de eerste avond dat het te keer ging met onweer en keiharde regen waardoor ons huis blank stond. Ja je leest het goed, het huis stond blank. We hebben een mooie binnenplaats waardoor alles lekker naar binnen regent.
Maandagochtend weer naar stage en daar de gebruikelijke dingen gedaan en ook met Marijke de schoolopdrachten besproken en wat ze mij als opdracht konden geven. Tijdens mijn vrije middag heb ik dan ook helemaal niks gedaan. ’s Avonds weer naar de Riad gegaan om de gasten nog even te ontvangen. Iris was gezellig meegegaan. Met de Nederlandse gasten even gekletst toen ze aan het diner zaten. Daarna moesten Iris en ik ook nog eten en we hadden zin in patat dus zijn we, hoe slecht eigenlijk, naar de KFC gegaan. Weer eens wat anders na al die Tajines.
Maandag op dinsdagnacht heeft het opnieuw heel hard geregend waardoor weer veel van het huis nat was. Weer een ochtendje doorgebracht op stage en nog een scrub behandeling en een restaurant gebeld voor de gasten. Enig om lekker te bellen en in het Frans te telefoneren.
’s Middags thuis heb ik ongeveer de hele middag geskyped met Hilde en Antoinette. Heel gezellig en ben weer op de hoogte van wat er in Nederland gebeurd. Later nog weer even naar Azzar geweest om de mail te doen en nog een factuur te maken en toen was ik ook zo weer klaar. Lekker eten gekookt, sperziebonen met gebakken aardappeltjes en rare Strasbourg worstjes. Ik dacht dat ze net zo zouden smaken als die worsten die ze in Straatsburg ook verkopen maar helaas, deze smaakten naar plastic. Verder hadden we er een gebakken ei bijgemaakt, gewoon omdat het kan. Beetje rare combinatie maargoed. ’s Avonds ook nog even met Daddy Cool bijgepraat. Inmiddels was het weer keihard aan het regenen. Opeens wordt er aangebeld dus ik naar beneden rennen, en zeiknat regenen, staat Mustafa voor de door dat er water onder onze deur doorliep. Bleek dat het putje voor onze deur dicht te zitten waardoor het water niet weg kon en onder de deur door liep de straat op. Mustafa heeft het even goed voor ons gefixt.
Woensdag moest ik eens vroeg beginnen op stage, om 8 uur al in plaats van 9 uur dus dat was even wennen. De gasten gingen namelijk vroeg vertrekken en moesten nog afrekenen en ja dan ben ik de Sjaak en moet ik er vroeg uit. Verder nog wat dingen gedaan wat Marijke me gevraagd had. Met Cees heb ik mijn stage opdracht nog even verder besproken en daarna was het weer tijd voor een middagje vrij. Weer eens ouderwets een opwaardeerkaart gekocht in de winkel want nee opwaarderen via internet kennen ze hier niet, zelfs internetbankieren is onbekend. Lekker in de zon gelegen en series teruggekeken tijdens mijn vrije middag. Rond 5 uur weer naar de Riad, bleken de gasten al gearriveerd te zijn terwijl ze me zouden bellen als ze aankwamen want dan moest ik ook komen. Maargoed, kleinigheidje hou je toch. Dat was dus weer wachten tot de volgende aankomst. Dat wachten op aankomsten is wel wat anders vergeleken bij aankomsten bij Center Parcs of op de camping. Tijdens het wachten maar een poging gedaan om die schoolopdracht te doen. Khalid kwam gelukkig ook nog even gezellig langs dus konden we samen wachten. Voor het diner van de gasten gingen we gelukkig weg want ik was kapot en had hoofdpijn, waarschijnlijk door de zon waar ik ’s middags in had gelegen.
Donderdag was het dan eindelijk weer zover, een jour de repos, een vrije dag. Heerlijk dus. Na een poging gedaan te hebben tot uitslapen, die mislukte want was om 9 uur al wakker, ben ik uiteraard gewoon lekker in bed blijven liggen om me boek uit te lezen wat dan wel weer gelukt is. Vervolgens is een poging tot werken aan de schoolopdrachten mislukt, een poging tot in de zon liggen gelukt en een volgende poging tot werken aan de opdrachten wel gelukt. Al met al een lekker dagje. Heb nog een paar Marokkanen met wasmiddel aan de deur gehad. Moest ik al die verschillende geurtjes ruiken en ik kon dat dan met korting kopen. Ik mag dan wel een echte Nederlander zijn die van korting houd maar wasmiddel had ik dan weer niet nodig en dat regelt Naima wel. Toen Iris weer thuis was van haar stage gingen we maar eens boodschappen doen want we krijgen bezoek komend weekend dus dan moet je wel wat in huis hebben. Het plan was om de bus te nemen naar een winkelcentrum waar een mega Carrefour zat. De bus hadden we gevonden en uiteindelijk ook een plekje bemachtigd in de bus. Die bus wordt gevaarlijk volgestopt met allemaal Marokkaantjes en Iris en ik waren de enige ‘blanken’. Uiteraard moesten we staan. De schoonmaakster had verteld dat het een minuutje of 15 was naar het winkelcentrum. Blijkbaar was het geen 15 minuten want na een minuut of 5 denk ik reden we langs het winkelcentrum. De stopknop hebben we geprobeerd maar die bleek niet te werken. Hoe krijg je dan zo’n bus stil om uit te stappen? Nou niet dus… Een heel aantal minuten later moest er gelukkig een Marokkaan uit want anders waren we helemaal bij de Ourika vallei aangekomen. Hoe denk je dat die Marokkaan de bus laat stoppen? Juist, gewoon een paar keer slaan tegen de wand van de bus. Wij dus ook de bus maar uit en een taxi zoeken. Gelukkig stond er een ‘grande’ taxi aan de overkant van de weg waarin we nog meekonden. Hoppaa met z’n zevenen inclusief chauffeur in de taxi, het kan hier allemaal. Duidelijk gezegd dat we naar het winkelcentrum wilden en daar stopte die dan ook maar natuurlijk om iemand anders eruit te laten en niet ons. Hij reed alweer door terwijl wij nog in de taxi zaten. Beetje roepen van ARRÊT en STOP voordat die uiteindelijk ietsjes verderop stopte. Dit veroorzaakte natuurlijk chaos op de weg met de brommertjes etc. die er reden. Nouja boeiend wij waren eindelijk bij het winkelcentrum en zochten eerst wat te eten op, PIZZAHUT! Een heerlijke pizza pepperoni gegeten in menu vorm dus dan krijg je er gebakken aardappeltjes bij. Wat een combinatie maar het was wel erg lekker. Daarna moesten de kledingwinkels eraan geloven. Er zaten echt hele leuke winkels en in heel veel winkels zijn de prijzen stukken goedkoper dan in Nederland dus dat is heerlijk shoppen. Alleen maar een mooie blazer gekocht voor de koudere avondjes hier en voor in het koude Nederland straks weer in februari. De Carrefour hebben we daarna ook nog een flink bezoek bracht en daar hebben we onze backpacks volgeladen met voornamelijk flessen en pakken drinken want met die warmte hier drink je heel wat af en vervolgens zweet je alles eruit. Onze tassen die inmiddels bijna ontilbaar zwaar waren op de rug gedaan en een taxi gefixt naar het plein. Vanaf het plein moesten we al onze boodschappen dus nog naar huis sjouwen. Dat was iets minder grappig, blij dat we weer thuis waren. Maargoed voorlopig hoeven we geen boodschappen meer te doen en ze zullen ons hier wel voor gek verklaren dat we niet alles vers halen in de Souks maargoed we zijn en blijven toch wel Nederlanders die gewoon flink hamsteren en alles op voorraad hebben in invriezen.
Vrijdag gewoon weer om 9 uur beginnen op stage. Het was weer redelijk rustig dus gelijk laptopje maar aangezet en bezig gegaan met schooltoetsen. Was dan ook weer aardig vroeg klaar. Nog even langs Siwan om met Khalid te regelen dat hij zondag middag kon werken want dan krijgen we bezoek. Touria zou mij bellen als de gasten gearriveerd waren, werd ik al gebeld toen ik nog geen uur thuis was geweest. Dus gelijk maar weer terug naar de Riad om de gasten te verwelkomen. Marijke was er ook nog even bij. Het tweede stel gasten moest ik op gaan halen bij Club Med en moest ook een Carossa meenemen (een mannetje met een kar voor de bagage, een werkpaard dus). Gelukkig ging Fatima met me mee want vind die mannetjes met de Carossa nog een beetje raar en ken die ook niet echt. In de brandende zon liepen we over het Jeema el Fna en dat was geen pretje kan ik je vertellen. Wel leuk was het om de gasten daar op te halen en ze gelijk wat te vertellen over wat ze zagen. Ik zou nog is een tourist guide kunnen worden. In de Riad heb ik ze de Riad laten zien en met Marijke samen de gasten wat verteld over de stad. Blijkt maar weer dat ik zelf toch wat meer sightseeing moet gaan doen want kan de gasten momenteel nog weinig vertellen over de musea en paleizen hier in Marrakech. Na alle hitte van die dag was ik blij dat ik onder een redelijke koude douche kon staan en weer heerlijk opgefrist was. Iris kwam thuis met goed nieuws, Gemma vindt ons tripje naar Barcelona ook goed dus we hebben gelijk de tickets geboekt. We gaan 30 november tot 3 december 4 dagen naar Barcelona. Dit vanwege het toeristenvisum voor Marokko dat maar 3 maanden geldig is. Na deze 3 maanden moet je als Europeaan de EU weer in en we willen allebei niet naar huis dus dan gaan we lekker naar Barcelona.
De eerste woorden Arabisch zijn ook toegevoegd aan mijn talenkennis. Beetje bij beetje komen er meer woorden bij maar de uitspraak ervan is nog niet het makkelijkste. Dus of ik het echt goed zal leren spreken is een tweede vraag maar het is in ieder geval wel grappig. Gister zij ik tegen collega’s toen ze weggingen naar huis steeds bèslama en dat vonden ze maar wat grappig dat ik dat zei. Het betekend dus doei.
Nu staat er een leuk weekend voor de deur. Vanavond moet ik nog even werken maar daarna hebben we dan ook bezoek. Twee medestudenten die ook stage lopen in Marokko (Casablanca en buitenaf in Marrakech) komen langs. Hoe dit geweest is gaan jullie lezen in mijn volgende verslag.
Fijn weekend allemaal!
Bèslama!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
